top of page
Search

~ gölge.

  • melihyonet
  • Nov 23, 2020
  • 1 min read

ne hisse ne fikre benzer meçhul ve nizamsız düşüncelerin birisinden diğerine atlayarak şişhane'ye kadar yürüdü. içleri boşalmış, sahici hiçbir hüzün ve neşeye artık ev sahipliği yapmayan onlarca meyhanenin yanından geçti. bir gölgenin sessizce şehrin sokaklarında dolaştığının, kimsenin işi düşmedikçe uğramadığı dükkanların vitrinlerini ve led tabelalarını bir bir incelediğinin yalnızca sokak kedileri farkındaydı. birkaç ağaç, birkaç martı ve birkaç sokak lambasının yanından yerlere vaktinden pek hayli geç düşmüş güz yapraklarını ezerek geçti. bir gölge bir yaprağı ne kadar ezebilirse, o kadar. kendi kifayetsizliğinden muzdarip ve sessiz bir şekilde, tutunabileceği bir suret bulabilmenin ümidiyle etrafından onu görmeden geçip giden onca insanı izledi. herkesin en az bir maskesi olduğunu fark etti. herkes ne kadar duygusuz. diye düşündü. kimsenin yüzünden ne diri bir öfkenin, ne derin bir kaygının ne de tutkulu bir aşkın -yahut bu duygulara ilişkin hakiki bir arzunun- izleri okunmuyordu. maskelerini çıkartsalar farklı bir şey görülür müydü? her şeyi kendisine yabancı bulan gölge, dönmesi imkansız olan bu düşüncelerden kendisini uzaklaştırmaya çalışarak son vapura bindi. ve gitti.

 
 
 

Recent Posts

See All
~ özgeçmiş denemeleri #4.

ben az konuşup çok yorulan birisiyim. ismim mehmet melih. yirmi dokuz yaşındayım. en sevdiğim çizgifilm snoopy. sığ derinliklere ve...

 
 
 
~ özgeçmiş denemeleri #3.

ben melih. doksanbir'de ankara'da doğmadan hemen önce, doğacağımın bilgisi polis telsizlerinden anons edilmiş. doksansekiz'de aşık...

 
 
 
~ herkes.

galata'da bir yağmur herkes birilerini özlüyor böyle zamanlarda insan battaniyenin altında şehir kuruyor.

 
 
 

Comments


 

© 2024 M. Melih Yönet.

All intellectual property rights relating to all information and photos on this website belong to M. Melih Yönet. It may not be copied, reproduced or used without the written consent of the M. Melih Yönet.

bottom of page